« اِنَّ زُوّارَ قَبْرى لَأَکْرَمُ الْوُفُودِ عَلَى اللّه ِ یَوْمَ الْقِیامَةِ، وَ ما مِنْ مُؤْمِنٍ یَزُورُنى فَیُصیبُ وَجْهَهُ مِنَ الْماءِ اِلاّ حَرَّمَ اللّه ُ تَعالى جَسَدَهُ عَلَى النـّار »ِ
« زائران قبرم از گرامى ترین گروههایى اند که روز قیامت، بر خدا
وارد مى شوند. هیچ مؤمنى نیست که مرا زیارت کند و در راه زیارتم بر چهره اش قطره
آبى بچکد، مگر آنکه خداى متعال، بدن او را بر آتش دوزخ حرام مى کند.»
عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 248